30 Haziran 2012 Tarihli Resmi Gazete
Sayı: 28339
İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ KANUNU
Kanun No. 6331
Kabul Tarihi: 20/6/2012
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam ve Tanımlar
Amaç
MADDE 1- (1) Bu Kanunun amacı; işyerlerinde iş sağlığı ve
güvenliğinin sağlanması ve mevcut sağlık ve güvenlik şartlarının
iyileştirilmesi için işveren ve çalışanların görev, yetki,
sorumluluk, hak ve yükümlülüklerini düzenlemektir.
Kapsam ve istisnalar
MADDE 2- (1) Bu Kanun; kamu ve özel sektöre ait bütün işlere ve
işyerlerine, bu işyerlerinin işverenleri ile işveren vekillerine,
çırak ve stajyerler de dâhil olmak üzere tüm çalışanlarına faaliyet
konularına bakılmaksızın uygulanır.
(2) Ancak aşağıda belirtilen faaliyetler ve kişiler hakkında bu
Kanun hükümleri uygulanmaz:
a) Fabrika, bakım merkezi, dikimevi ve benzeri işyerlerindekiler
hariç Türk Silahlı Kuvvetleri, genel kolluk kuvvetleri ve Milli
İstihbarat Teşkilatı Müsteşarlığının faaliyetleri.
b) Afet ve acil durum birimlerinin müdahale faaliyetleri.
c) Ev hizmetleri.
ç) Çalışan istihdam etmeksizin kendi nam ve hesabına mal ve hizmet
üretimi yapanlar.
d) Hükümlü ve tutuklulara yönelik infaz hizmetleri sırasında,
iyileştirme kapsamında yapılan işyurdu, eğitim, güvenlik ve meslek
edindirme faaliyetleri.
Tanımlar
MADDE 3- (1) Bu Kanunun uygulanmasında;
a) Bakanlık: Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığını,
b) Çalışan: Kendi özel kanunlarındaki statülerine bakılmaksızın kamu
veya özel işyerlerinde istihdam edilen gerçek kişiyi,
c) Çalışan temsilcisi: İş sağlığı ve güvenliği ile ilgili
çalışmalara katılma, çalışmaları izleme, tedbir alınmasını isteme,
tekliflerde bulunma ve benzeri konularda çalışanları temsil etmeye
yetkili çalışanı,
ç) Destek elemanı: Asli görevinin yanında iş sağlığı ve güvenliği
ile ilgili önleme, koruma, tahliye, yangınla mücadele, ilk yardım ve
benzeri konularda özel olarak görevlendirilmiş uygun donanım ve
yeterli eğitime sahip kişiyi,
d) Eğitim kurumu: İş güvenliği uzmanı, işyeri hekimi ve diğer sağlık
personelinin eğitimlerini vermek üzere Bakanlıkça yetkilendirilen
kamu kurum ve kuruluşlarını, üniversiteleri ve Türk Ticaret Kanununa
göre faaliyet gösteren şirketler tarafından kurulan müesseseleri,
e) Genç çalışan: Onbeş yaşını bitirmiş ancak onsekiz yaşını
doldurmamış çalışanı,
f) İş güvenliği uzmanı: İş sağlığı ve güvenliği alanında görev
yapmak üzere Bakanlıkça yetkilendirilmiş, iş güvenliği uzmanlığı
belgesine sahip mühendis, mimar veya teknik elemanı,
g) İş kazası: İşyerinde veya işin yürütümü nedeniyle meydana gelen,
ölüme sebebiyet veren veya vücut bütünlüğünü ruhen ya da bedenen
özre uğratan olayı,
ğ) İşveren: Çalışan istihdam eden gerçek veya tüzel kişi yahut tüzel
kişiliği olmayan kurum ve kuruluşları,
h) İşyeri: Mal veya hizmet üretmek amacıyla maddi olan ve olmayan
unsurlar ile çalışanın birlikte örgütlendiği, işverenin işyerinde
ürettiği mal veya hizmet ile nitelik yönünden bağlılığı bulunan ve
aynı yönetim altında örgütlenen işyerine bağlı yerler ile dinlenme,
çocuk emzirme, yemek, uyku, yıkanma, muayene ve bakım, beden ve
mesleki eğitim yerleri ve avlu gibi diğer eklentiler ve araçları da
içeren organizasyonu,
ı) İşyeri hekimi: İş sağlığı ve güvenliği alanında görev yapmak
üzere Bakanlıkça yetkilendirilmiş, işyeri hekimliği belgesine sahip
hekimi,
i) İşyeri sağlık ve güvenlik birimi: İşyerinde iş sağlığı ve
güvenliği hizmetlerini yürütmek üzere kurulan, gerekli donanım ve
personele sahip olan birimi,
j) Konsey: Ulusal İş Sağlığı ve Güvenliği Konseyini,
k) Kurul: İş sağlığı ve güvenliği kurulunu,
1) Meslek hastalığı: Mesleki risklere maruziyet sonucu ortaya çıkan
hastalığı,
m) Ortak sağlık ve güvenlik birimi: Kamu kurum ve kuruluşları,
organize sanayi bölgeleri ile Türk Ticaret Kanununa göre faaliyet
gösteren şirketler tarafından, işyerlerine iş sağlığı ve güvenliği
hizmetlerini sunmak üzere kurulan gerekli donanım ve personele sahip
olan ve Bakanlıkça yetkilendirilen birimi,
n) Önleme: İşyerinde yürütülen işlerin bütün safhalarında iş sağlığı
ve güvenliği ile ilgili riskleri ortadan kaldırmak veya azaltmak
için planlanan ve alınan tedbirlerin tümünü,
o) Risk: Tehlikeden kaynaklanacak kayıp, yaralanma ya da başka
zararlı sonuç meydana gelme ihtimalini,
ö) Risk değerlendirmesi: İşyerinde var olan ya da dışarıdan
gelebilecek tehlikelerin belirlenmesi, bu tehlikelerin riske
dönüşmesine yol açan faktörler ile tehlikelerden kaynaklanan
risklerin analiz edilerek derecelendirilmesi ve kontrol
tedbirlerinin kararlaştırılması amacıyla yapılması gerekli
çalışmaları,
p) Tehlike: İşyerinde var olan ya da dışarıdan gelebilecek, çalışanı
veya işyerini etkileyebilecek zarar veya hasar verme potansiyelini,
r) Tehlike sınıfı: İş sağlığı ve güvenliği açısından, yapılan işin
özelliği, işin her safhasında kullanılan veya ortaya çıkan maddeler,
iş ekipmanı, üretim yöntem ve şekilleri, çalışma ortam ve şartları
ile ilgili diğer hususlar dikkate alınarak işyeri için belirlenen
tehlike grubunu,
s) Teknik eleman: Teknik öğretmen, fizikçi ve kimyager unvanına
sahip olanlar ile üniversitelerin iş sağlığı ve güvenliği programı
mezunlarını,
ş) İşyeri hemşiresi: 25/2/1954 tarihli ve 6283 sayılı Hemşirelik
Kanununa göre hemşirelik mesleğini icra etmeye yetkili, iş sağlığı
ve güvenliği alanında görev yapmak üzere Bakanlıkça yetkilendirilmiş
işyeri hemşireliği belgesine sahip hemşire/sağlık memurunu,
ifade eder.
(2) İşveren adına hareket eden, işin ve işyerinin yönetiminde görev
alan işveren vekilleri, bu Kanunun uygulanması bakımından işveren
sayılır.
İKİNCİ BÖLÜM
İşveren ile Çalışanların Görev, Yetki ve Yükümlülükleri
İşverenin genel yükümlülüğü
MADDE 4- (1) İşveren, çalışanların işle ilgili sağlık ve güvenliğini
sağlamakla yükümlü olup bu çerçevede;
a) Mesleki risklerin önlenmesi, eğitim ve bilgi verilmesi dâhil her
türlü tedbirin alınması, organizasyonun yapılması, gerekli araç ve
gereçlerin sağlanması, sağlık ve güvenlik tedbirlerinin değişen
şartlara uygun hale getirilmesi ve mevcut durumun iyileştirilmesi
için çalışmalar yapar.
b) İşyerinde alınan iş sağlığı ve güvenliği tedbirlerine uyulup
uyulmadığını izler, denetler ve uygunsuzlukların giderilmesini
sağlar.
c) Risk değerlendirmesi yapar veya yaptırır.
ç) Çalışana görev verirken, çalışanın sağlık ve güvenlik yönünden
işe uygunluğunu göz önüne alır.
d) Yeterli bilgi ve talimat verilenler dışındaki çalışanların hayati
ve özel tehlike bulunan yerlere girmemesi için gerekli tedbirleri
alır.
(2) İşyeri dışındaki uzman kişi ve kuruluşlardan hizmet alınması,
işverenin sorumluluklarını ortadan kaldırmaz.
(3) Çalışanların iş sağlığı ve güvenliği alanındaki yükümlülükleri,
işverenin sorumluluklarını etkilemez.
(4) İşveren, iş sağlığı ve güvenliği tedbirlerinin maliyetini
çalışanlara yansıtamaz.
Risklerden korunma ilkeleri
MADDE 5- (1) İşverenin yükümlülüklerinin yerine getirilmesinde
aşağıdaki ilkeler göz önünde bulundurulur:
a) Risklerden kaçınmak.
b) Kaçınılması mümkün olmayan riskleri analiz etmek.
c) Risklerle kaynağında mücadele etmek.
ç) İşin kişilere uygun hale getirilmesi için işyerlerinin tasarımı
ile iş ekipmanı, çalışma şekli ve üretim metotlarının seçiminde özen
göstermek, özellikle tekdüze çalışma ve üretim temposunun sağlık ve
güvenliğe olumsuz etkilerini önlemek, önlenemiyor ise en aza
indirmek.
d) Teknik gelişmelere uyum sağlamak.
e) Tehlikeli olanı, tehlikesiz veya daha az tehlikeli olanla
değiştirmek.
f) Teknoloji, iş organizasyonu, çalışma şartları, sosyal ilişkiler
ve çalışma ortamı ile ilgili faktörlerin etkilerini kapsayan tutarlı
ve genel bir önleme politikası geliştirmek.
g) Toplu korunma tedbirlerine, kişisel korunma tedbirlerine göre
öncelik vermek.
ğ) Çalışanlara uygun talimatlar vermek.
İş sağlığı ve güvenliği hizmetleri
MADDE 6- (1) Mesleki risklerin önlenmesi ve bu risklerden
korunulmasına yönelik çalışmaları da kapsayacak, iş sağlığı ve
güvenliği hizmetlerinin sunulması için işveren;
a) Çalışanları arasından iş güvenliği uzmanı, işyeri hekimi ve diğer
sağlık personeli görevlendirir. Çalışanları arasında belirlenen
niteliklere sahip personel bulunmaması hâlinde, bu hizmetin tamamını
veya bir kısmını ortak sağlık ve güvenlik birimlerinden hizmet
alarak yerine getirebilir. Ancak belirlenen niteliklere ve gerekli
belgeye sahip olması hâlinde, tehlike sınıfı ve çalışan sayısı
dikkate alınarak, bu hizmetin yerine getirilmesini kendisi
üstlenebilir.
b) Görevlendirdikleri kişi veya hizmet aldığı kurum ve kuruluşların
görevlerini yerine getirmeleri amacıyla araç, gereç, mekân ve zaman
gibi gerekli bütün ihtiyaçlarını karşılar.
c) İşyerinde sağlık ve güvenlik hizmetlerini yürütenler arasında iş
birliği ve koordinasyonu sağlar.
ç) Görevlendirdikleri kişi veya hizmet aldığı kurum ve kuruluşlar
tarafından iş sağlığı ve güvenliği ile ilgili mevzuata uygun olan ve
yazılı olarak bildirilen tedbirleri yerine getirir.
d) Çalışanların sağlık ve güvenliğini etkilediği bilinen veya
etkilemesi muhtemel konular hakkında; görevlendirdikleri kişi veya
hizmet aldığı kurum ve kuruluşları, başka işyerlerinden çalışmak
üzere kendi işyerine gelen çalışanları ve bunların işverenlerini
bilgilendirir.
(2) 4/1/2002 tarihli ve 4734 sayılı Kamu İhale Kanunu kapsamındaki
kamu kurum ve kuruluşları; iş sağlığı ve güvenliği hizmetlerini,
Sağlık Bakanlığına ait döner sermayeli kuruluşlardan doğrudan
alabileceği gibi 4734 sayılı Kanun hükümleri çerçevesinde de
alabilir.
(3) Tam süreli işyeri hekimi görevlendirilen işyerlerinde, diğer
sağlık personeli görevlendirilmesi zorunlu değildir.
İş sağlığı ve güvenliği hizmetlerinin desteklenmesi
MADDE 7- (1) İş sağlığı ve güvenliği hizmetlerinin yerine
getirilmesi için, Bakanlıkça aşağıdaki şartlarla destek
sağlanabilir:
a) Kamu kurum ve kuruluşları hariç ondan az çalışanı bulunanlardan,
çok tehlikeli ve tehlikeli sınıfta yer alan işyerleri
faydalanabilir. Ancak, Bakanlar Kurulu, ondan az çalışanı
bulunanlardan az tehlikeli sınıfta yer alan işyerlerinin de
faydalanmasına karar verebilir.
b) Giderler, iş kazası ve meslek hastalığı bakımından kısa vadeli
sigorta kolları için toplanan primlerden kaynak aktarılmak
suretiyle, Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından finanse edilir.
c) Uygulamada, Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtları esas alınır.
ç) Bu Kanun ve diğer mevzuat gereğince yapılan kontrol ve
denetimlerde; istihdam ettiği kişilerin sigortalılık bildiriminde
bulunmadığı tespit edilen işverenlerden, tespit tarihine kadar
yapılan ödemeler yasal faizi ile birlikte Sosyal Güvenlik Kurumunca
tahsil edilir ve bu durumdaki işverenler, sağlanan destekten üç yıl
süreyle faydalanamaz.
d) Uygulamaya ilişkin olarak ortaya çıkabilecek tereddütleri
gidermeye, uygulamayı yönlendirmeye ve doğabilecek sorunları çözmeye
Bakanlık yetkilidir.
(2) Aşağıdaki konular ile bunlara ilişkin usul ve esaslar, Maliye
Bakanlığının uygun görüşü alınarak Bakanlıkça çıkarılan yönetmelikle
belirlenir:
a) İş sağlığı ve güvenliği hizmetlerinin yerine getirilmesi için
sağlanacak desteğin uygulanması.
b) Destek sağlanacak ondan az çalışanı bulunan işyerlerinin
özellikleri göz önünde bulundurularak; Sosyal Güvenlik Kurumu
tarafından ödenecek iş sağlığı ve güvenliği hizmet bedellerinin
tespiti, destek olunacak kısmı ve ödenme şekli.
c) Destekten faydalanabilecek işyerlerinin taşıması gereken şartlar.
ç) İş sağlığı ve güvenliği hizmeti verecek kuruluşların özellikleri.
(3) Etkinlik ve sürekliliğin sağlanması amacıyla; Bakanlık
tarafından Sağlık Bakanlığı, Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı ve
ilgili meslek kuruluşlarıyla iş birliği yapılabilir.
İşyeri hekimleri ve iş güvenliği uzmanları
MADDE 8- (1) İşyeri hekimi ve iş güvenliği uzmanlarının hak ve
yetkileri, görevlerini yerine getirmeleri nedeniyle kısıtlanamaz. Bu
kişiler, görevlerini mesleğin gerektirdiği etik ilkeler ve mesleki
bağımsızlık içerisinde yürütür.
(2) İşyeri hekimi ve iş güvenliği uzmanları; görevlendirildikleri
işyerlerinde iş sağlığı ve güvenliğiyle ilgili alınması gereken
tedbirleri işverene yazılı olarak bildirir; bildirilen hususlardan
hayati tehlike arz edenlerin işveren tarafından yerine getirilmemesi
hâlinde, bu hususu Bakanlığın yetkili birimine bildirir.
(3) Hizmet sunan kuruluşlar ile işyeri hekimi ve iş güvenliği
uzmanları, iş sağlığı ve güvenliği hizmetlerinin yürütülmesindeki
ihmallerinden dolayı, hizmet sundukları işverene karşı sorumludur.
(4) Çalışanın ölümü veya maluliyetiyle sonuçlanacak şekilde vücut
bütünlüğünün bozulmasına neden olan iş kazası veya meslek
hastalığının meydana gelmesinde ihmali tespit edilen işyeri hekimi
veya iş güvenliği uzmanının yetki belgesi askıya alınır.
(5) İş güvenliği uzmanlarının görev alabilmeleri için; çok tehlikeli
sınıfta yer alan işyerlerinde (A) sınıfı, tehlikeli sınıfta yer alan
işyerlerinde en az (B) sınıfı, az tehlikeli sınıfta yer alan
işyerlerinde ise en az (C) sınıfı iş güvenliği uzmanlığı belgesine
sahip olmaları şartı aranır. Bakanlık, iş güvenliği uzmanlarının ve
işyeri hekimlerinin görevlendirilmesi konusunda sektörel alanda özel
düzenleme yapabilir.
(6) Belirlenen çalışma süresi nedeniyle işyeri hekimi ve iş
güvenliği uzmanının tam süreli görevlendirilmesi gereken durumlarda;
işveren, işyeri sağlık ve güvenlik birimi kurar. Bu durumda,
çalışanların tabi olduğu kanun hükümleri saklı kalmak kaydıyla,
22/5/2003 tarihli ve 4857 sayılı İş Kanununa göre belirlenen
haftalık çalışma süresi dikkate alınır.
(7) Kamu kurum ve kuruluşlarında ilgili mevzuata göre çalıştırılan
işyeri hekimi veya iş güvenliği uzmanı olma niteliğini haiz
personel, gerekli belgeye sahip olmaları şartıyla asli görevlerinin
yanında, belirlenen çalışma süresine riayet ederek çalışmakta
oldukları kurumda veya ilgili personelin muvafakati ve üst
yöneticinin onayı ile diğer kamu kurum ve kuruluşlarında
görevlendirilebilir. Bu şekilde görevlendirilecek personele, görev
yaptığı her saat için (200) gösterge rakamının memur aylık katsayısı
ile çarpımı tutarında ilave ödeme, hizmet alan kurum tarafından
yapılır. Bu ödemeden damga vergisi hariç herhangi bir kesinti
yapılmaz. Bu durumdaki görevlendirmeye ilişkin ilave ödemelerde,
günlük mesai saatlerine bağlı kalmak kaydıyla, aylık toplam seksen
saatten fazla olan görevlendirmeler dikkate alınmaz.
(8) Kamu sağlık hizmetlerinde tam süreli çalışmaya ilişkin mevzuat
hükümleri saklı kalmak kaydıyla, işyeri hekimlerinin ve diğer sağlık
personelinin işyeri sağlık ve güvenlik birimi ile ortak sağlık ve
güvenlik birimlerinde görevlendirilmelerinde ve hizmet verilen
işyerlerinde çalışanlarla sınırlı olmak üzere görevlerini yerine
getirmelerinde, diğer kanunların kısıtlayıcı hükümleri uygulanmaz.
Tehlike sınıfının belirlenmesi
MADDE 9- (1) İşyeri tehlike sınıfları; 31/5/2006 tarihli ve 5510
sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 83 üncü
maddesine göre belirlenen kısa vadeli sigorta kolları prim tarifesi
de dikkate alınarak, İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürünün
Başkanlığında ilgili taraflarca oluşturulan komisyonun görüşleri
doğrultusunda, Bakanlıkça çıkarılacak tebliğ ile tespit edilir.
(2) İşyeri tehlike sınıflarının tespitinde, o işyerinde yapılan asıl
iş dikkate alınır.
Risk değerlendirmesi, kontrol, ölçüm ve araştırma
MADDE 10- (1) İşveren, iş sağlığı ve güvenliği yönünden risk
değerlendirmesi yapmak veya yaptırmakla yükümlüdür. Risk
değerlendirmesi yapılırken aşağıdaki hususlar dikkate alınır:
a) Belirli risklerden etkilenecek çalışanların durumu.
b) Kullanılacak iş ekipmanı ile kimyasal madde ve müstahzarların
seçimi.
c) İşyerinin tertip ve düzeni.
ç) Genç, yaşlı, engelli, gebe veya emziren çalışanlar gibi özel
politika gerektiren gruplar ile kadın çalışanların durumu.
(2) İşveren, yapılacak risk değerlendirmesi sonucu alınacak iş
sağlığı ve güvenliği tedbirleri ile kullanılması gereken koruyucu
donanım veya ekipmanı belirler.
(3) İşyerinde uygulanacak iş sağlığı ve güvenliği tedbirleri,
çalışma şekilleri ve üretim yöntemleri; çalışanların sağlık ve
güvenlik yönünden korunma düzeyini yükseltecek ve işyerinin idari
yapılanmasının her kademesinde uygulanabilir nitelikte olmalıdır.
(4) İşveren, iş sağlığı ve güvenliği yönünden çalışma ortamına ve
çalışanların bu ortamda maruz kaldığı risklerin belirlenmesine
yönelik gerekli kontrol, ölçüm, inceleme ve araştırmaların
yapılmasını sağlar.
Acil durum planları, yangınla mücadele ve ilk yardım
MADDE 11- (1) İşveren;
a) Çalışma ortamı, kullanılan maddeler, iş ekipmanı ile çevre
şartlarını dikkate alarak meydana gelebilecek acil durumları önceden
değerlendirerek, çalışanları ve çalışma çevresini etkilemesi mümkün
ve muhtemel acil durumları belirler ve bunların olumsuz etkilerini
önleyici ve sınırlandırıcı tedbirleri alır.
b) Acil durumların olumsuz etkilerinden korunmak üzere gerekli ölçüm
ve değerlendirmeleri yapar, acil durum planlarını hazırlar.
c) Acil durumlarla mücadele için işyerinin büyüklüğü ve taşıdığı
özel tehlikeler, yapılan işin niteliği, çalışan sayısı ile işyerinde
bulunan diğer kişileri dikkate alarak; önleme, koruma, tahliye,
yangınla mücadele, ilk yardım ve benzeri konularda uygun donanıma
sahip ve bu konularda eğitimli yeterli sayıda kişiyi görevlendirir,
araç ve gereçleri sağlayarak eğitim ve tatbikatları yaptırır ve
ekiplerin her zaman hazır bulunmalarını sağlar.
ç) Özellikle ilk yardım, acil tıbbi müdahale, kurtarma ve yangınla
mücadele konularında, işyeri dışındaki kuruluşlarla irtibatı
sağlayacak gerekli düzenlemeleri yapar.
Tahliye
MADDE 12- (1) Ciddi, yakın ve önlenemeyen tehlikenin meydana gelmesi
durumunda işveren;
a) Çalışanların işi bırakarak derhal çalışma yerlerinden ayrılıp
güvenli bir yere gidebilmeleri için, önceden gerekli düzenlemeleri
yapar ve çalışanlara gerekli talimatları verir.
b) Durumun devam etmesi hâlinde, zorunluluk olmadıkça, gerekli
donanıma sahip ve özel olarak görevlendirilenler dışındaki
çalışanlardan işlerine devam etmelerini isteyemez.
(2) İşveren, çalışanların kendileri veya diğer kişilerin güvenliği
için ciddi ve yakın bir tehlike ile karşılaştıkları ve amirine hemen
haber veremedikleri durumlarda; istenmeyen sonuçların önlenmesi
için, bilgileri ve mevcut teknik donanımları çerçevesinde müdahale
edebilmelerine imkân sağlar. Böyle bir durumda çalışanlar, ihmal
veya dikkatsiz davranışları olmadıkça yaptıkları müdahaleden dolayı
sorumlu tutulamaz.
Çalışmaktan kaçınma hakkı
MADDE 13- (1) Ciddi ve yakın tehlike ile karşı karşıya kalan
çalışanlar kurula, kurulun bulunmadığı işyerlerinde ise işverene
başvurarak durumun tespit edilmesini ve gerekli tedbirlerin
alınmasına karar verilmesini talep edebilir. Kurul acilen
toplanarak, işveren ise derhâl kararını verir ve durumu tutanakla
tespit eder. Karar, çalışana ve çalışan temsilcisine yazılı olarak
bildirilir.
(2) Kurul veya işverenin çalışanın talebi yönünde karar vermesi
hâlinde çalışan, gerekli tedbirler alınıncaya kadar çalışmaktan
kaçınabilir. Çalışanların çalışmaktan kaçındığı dönemdeki ücreti ile
kanunlardan ve iş sözleşmesinden doğan diğer hakları saklıdır.
(3) Çalışanlar ciddi ve yakın tehlikenin önlenemez olduğu durumlarda
birinci fıkradaki usule uymak zorunda olmaksızın işyerini veya
tehlikeli bölgeyi terk ederek belirlenen güvenli yere gider.
Çalışanların bu hareketlerinden dolayı hakları kısıtlanamaz.
(4) İş sözleşmesiyle çalışanlar, talep etmelerine rağmen gerekli
tedbirlerin alınmadığı durumlarda, tabi oldukları kanun hükümlerine
göre iş sözleşmelerini feshedebilir. Toplu sözleşme veya toplu iş
sözleşmesi ile çalışan kamu personeli, bu maddeye göre çalışmadığı
dönemde fiilen çalışmış sayılır.
(5) Bu Kanunun 25 inci maddesine göre işyerinde işin durdurulması
hâlinde, bu madde hükümleri uygulanmaz.
İş kazası ve meslek hastalıklarının kayıt ve bildirimi
MADDE 14- (1) İşveren;
a) Bütün iş kazalarının ve meslek hastalıklarının kaydını tutar,
gerekli incelemeleri yaparak bunlar ile ilgili raporları düzenler.
b) İşyerinde meydana gelen ancak yaralanma veya ölüme neden olmadığı
halde işyeri ya da iş ekipmanının zarara uğramasına yol açan veya
çalışan, işyeri ya da iş ekipmanını zarara uğratma potansiyeli olan
olayları inceleyerek bunlar ile ilgili raporları düzenler.
(2) İşveren, aşağıdaki hallerde belirtilen sürede Sosyal Güvenlik
Kurumuna bildirimde bulunur:
a) İş kazalarını kazadan sonraki üç iş günü içinde.
b) Sağlık hizmeti sunucuları veya işyeri hekimi tarafından kendisine
bildirilen meslek hastalıklarını, öğrendiği tarihten itibaren üç iş
günü içinde.
(3) İşyeri hekimi veya sağlık hizmeti sunucuları; meslek hastalığı
ön tanısı koydukları vakaları, Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından
yetkilendirilen sağlık hizmeti sunucularına sevk eder.
(4) Sağlık hizmeti sunucuları kendilerine intikal eden iş
kazalarını, yetkilendirilen sağlık hizmeti sunucuları ise meslek
hastalığı tanısı koydukları vakaları en geç on gün içinde Sosyal
Güvenlik Kurumuna bildirir.
(5) Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar, Sağlık
Bakanlığının uygun görüşü alınarak Bakanlıkça belirlenir.
Sağlık gözetimi
MADDE 15- (1) İşveren;
a) Çalışanların işyerinde maruz kalacakları sağlık ve güvenlik
risklerini dikkate alarak sağlık gözetimine tabi tutulmalarını
sağlar.
b) Aşağıdaki hallerde çalışanların sağlık muayenelerinin yapılmasını
sağlamak zorundadır:
1) İşe girişlerinde.
2) İş değişikliğinde.
3) İş kazası, meslek hastalığı veya sağlık nedeniyle tekrarlanan
işten uzaklaşmalarından sonra işe dönüşlerinde talep etmeleri
hâlinde.
4) İşin devamı süresince, çalışanın ve işin niteliği ile işyerinin
tehlike sınıfına göre Bakanlıkça belirlenen düzenli aralıklarla.
(2) Tehlikeli ve çok tehlikeli sınıfta yer alan işyerlerinde
çalışacaklar, yapacakları işe uygun olduklarını belirten sağlık
raporu olmadan işe başlatılamaz.
(3) Bu Kanun kapsamında alınması gereken sağlık raporları, işyeri
sağlık ve güvenlik biriminde veya hizmet alınan ortak sağlık ve
güvenlik biriminde görevli olan işyeri hekiminden alınır. Raporlara
itirazlar Sağlık Bakanlığı tarafından belirlenen hakem hastanelere
yapılır, verilen kararlar kesindir.
(4) Sağlık gözetiminden doğan maliyet ve bu gözetimden kaynaklı her
türlü ek maliyet işverence karşılanır, çalışana yansıtılamaz.
(5) Sağlık muayenesi yaptırılan çalışanın özel hayatı ve itibarının
korunması açısından sağlık bilgileri gizli tutulur.
Çalışanların bilgilendirilmesi
MADDE 16- (1) İşyerinde iş sağlığı ve güvenliğinin sağlanması ve
sürdürülebilmesi amacıyla işveren, çalışanları ve çalışan
temsilcilerini işyerinin özelliklerini de dikkate alarak aşağıdaki
konularda bilgilendirir:
a) İşyerinde karşılaşılabilecek sağlık ve güvenlik riskleri,
koruyucu ve önleyici tedbirler.
b) Kendileri ile ilgili yasal hak ve sorumluluklar.
c) İlk yardım, olağan dışı durumlar, afetler ve yangınla mücadele ve
tahliye işleri konusunda görevlendirilen kişiler.
(2) İşveren;
a) 12 nci maddede belirtilen ciddi ve yakın tehlikeye maruz kalan
veya kalma riski olan bütün çalışanları, tehlikeler ile bunlardan
doğan risklere karşı alınmış ve alınacak tedbirler hakkında derhal
bilgilendirir.
b) Başka işyerlerinden çalışmak üzere kendi işyerine gelen
çalışanların birinci fıkrada belirtilen bilgileri almalarını
sağlamak üzere, söz konusu çalışanların işverenlerine gerekli
bilgileri verir.
c) Risk değerlendirmesi, iş sağlığı ve güvenliği ile ilgili koruyucu
ve önleyici tedbirler, ölçüm, analiz, teknik kontrol, kayıtlar,
raporlar ve teftişten elde edilen bilgilere, destek elemanları ile
çalışan temsilcilerinin ulaşmasını sağlar.
Çalışanların eğitimi
MADDE 17- (1) İşveren, çalışanların iş sağlığı ve güvenliği
eğitimlerini almasını sağlar. Bu eğitim özellikle; işe başlamadan
önce, çalışma yeri veya iş değişikliğinde, iş ekipmanının değişmesi
hâlinde veya yeni teknoloji uygulanması hâlinde verilir. Eğitimler,
değişen ve ortaya çıkan yeni risklere uygun olarak yenilenir,
gerektiğinde ve düzenli aralıklarla tekrarlanır.
(2) Çalışan temsilcileri özel olarak eğitilir.
(3) Mesleki eğitim alma zorunluluğu bulunan tehlikeli ve çok
tehlikeli sınıfta yer alan işlerde, yapacağı işle ilgili mesleki
eğitim aldığını belgeleyemeyenler çalıştırılamaz.
(4) İş kazası geçiren veya meslek hastalığına yakalanan çalışana işe
başlamadan önce, söz konusu kazanın veya meslek hastalığının
sebepleri, korunma yolları ve güvenli çalışma yöntemleri ile ilgili
ilave eğitim verilir. Ayrıca, herhangi bir sebeple altı aydan fazla
süreyle işten uzak kalanlara, tekrar işe başlatılmadan önce bilgi
yenileme eğitimi verilir.
(5) Tehlikeli ve çok tehlikeli sınıfta yer alan işyerlerinde;
yapılacak işlerde karşılaşılacak sağlık ve güvenlik riskleri ile
ilgili yeterli bilgi ve talimatları içeren eğitimin alındığına dair
belge olmaksızın, başka işyerlerinden çalışmak üzere gelen
çalışanlar işe başlatılamaz.
(6) Geçici iş ilişkisi kurulan işveren, iş sağlığı ve güvenliği
risklerine karşı çalışana gerekli eğitimin verilmesini sağlar.
(7) Bu madde kapsamında verilecek eğitimin maliyeti çalışanlara
yansıtılamaz. Eğitimlerde geçen süre çalışma süresinden sayılır.
Eğitim sürelerinin haftalık çalışma süresinin üzerinde olması
hâlinde, bu süreler fazla sürelerle çalışma veya fazla çalışma
olarak değerlendirilir.
Çalışanların görüşlerinin alınması ve katılımlarının sağlanması
MADDE 18- (1) İşveren, görüş alma ve katılımın sağlanması konusunda,
çalışanlara veya iki ve daha fazla çalışan temsilcisinin bulunduğu
işyerlerinde varsa işyeri yetkili sendika temsilcilerine yoksa
çalışan temsilcilerine aşağıdaki imkânları sağlar:
a) İş sağlığı ve güvenliği ile ilgili konularda görüşlerinin
alınması, teklif getirme hakkının tanınması ve bu konulardaki
görüşmelerde yer alma ve katılımlarının sağlanması.
b) Yeni teknolojilerin uygulanması, seçilecek iş ekipmanı, çalışma
ortamı ve şartlarının çalışanların sağlık ve güvenliğine etkisi
konularında görüşlerinin alınması.
(2) İşveren, destek elemanları ile çalışan temsilcilerinin aşağıdaki
konularda önceden görüşlerinin alınmasını sağlar:
a) İşyerinden görevlendirilecek veya işyeri dışından hizmet alınacak
işyeri hekimi, iş güvenliği uzmanı ve diğer personel ile ilk yardım,
yangınla mücadele ve tahliye işleri için kişilerin
görevlendirilmesi.
b) Risk değerlendirmesi yapılarak, alınması gereken koruyucu ve
önleyici tedbirlerin ve kullanılması gereken koruyucu donanım ve
ekipmanın belirlenmesi.
c) Sağlık ve güvenlik risklerinin önlenmesi ve koruyucu hizmetlerin
yürütülmesi.
ç) Çalışanların bilgilendirilmesi.
d) Çalışanlara verilecek eğitimin planlanması.
(3) Çalışanların veya çalışan temsilcilerinin, işyerinde iş sağlığı
ve güvenliği için alınan önlemlerin yetersiz olduğu durumlarda veya
teftiş sırasında, yetkili makama başvurmalarından dolayı hakları
kısıtlanamaz.
Çalışanların yükümlülükleri
MADDE 19- (1) Çalışanlar, iş sağlığı ve güvenliği ile ilgili
aldıkları eğitim ve işverenin bu konudaki talimatları doğrultusunda,
kendilerinin ve hareketlerinden veya yaptıkları işten etkilenen
diğer çalışanların sağlık ve güvenliklerini tehlikeye düşürmemekle
yükümlüdür.
(2) Çalışanların, işveren tarafından verilen eğitim ve talimatlar
doğrultusunda yükümlülükleri şunlardır:
a) İşyerindeki makine, cihaz, araç, gereç, tehlikeli madde, taşıma
ekipmanı ve diğer üretim araçlarını kurallara uygun şekilde
kullanmak, bunların güvenlik donanımlarını doğru olarak kullanmak,
keyfi olarak çıkarmamak ve değiştirmemek.
b) Kendilerine sağlanan kişisel koruyucu donanımı doğru kullanmak ve
korumak.
c) İşyerindeki makine, cihaz, araç, gereç, tesis ve binalarda sağlık
ve güvenlik yönünden ciddi ve yakın bir tehlike ile
karşılaştıklarında ve koruma tedbirlerinde bir eksiklik
gördüklerinde, işverene veya çalışan temsilcisine derhal haber
vermek.
ç) Teftişe yetkili makam tarafından işyerinde tespit edilen
noksanlık ve mevzuata aykırılıkların giderilmesi konusunda, işveren
ve çalışan temsilcisi ile iş birliği yapmak.
d) Kendi görev alanında, iş sağlığı ve güvenliğinin sağlanması için
işveren ve çalışan temsilcisi ile iş birliği yapmak.
Çalışan temsilcisi
MADDE 20- (1) İşveren; işyerinin değişik bölümlerindeki riskler ve
çalışan sayılarını göz önünde bulundurarak dengeli dağılıma özen
göstermek kaydıyla, çalışanlar arasında yapılacak seçim veya seçimle
belirlenemediği durumda atama yoluyla, aşağıda belirtilen sayılarda
çalışan temsilcisini görevlendirir:
a) İki ile elli arasında çalışanı bulunan işyerlerinde bir.
b) Ellibir ile yüz arasında çalışanı bulunan işyerlerinde iki.
c) Yüzbir ile beşyüz arasında çalışanı bulunan işyerlerinde üç.
ç) Beşyüzbir ile bin arasında çalışanı bulunan işyerlerinde dört.
d) Binbir ile ikibin arasında çalışanı bulunan işyerlerinde beş.
e) İkibinbir ve üzeri çalışanı bulunan işyerlerinde altı.
(2) Birden fazla çalışan temsilcisinin bulunması durumunda baş
temsilci, çalışan temsilcileri arasında yapılacak seçimle
belirlenir.
(3) Çalışan temsilcileri, tehlike kaynağının yok edilmesi veya
tehlikeden kaynaklanan riskin azaltılması için, işverene öneride
bulunma ve işverenden gerekli tedbirlerin alınmasını isteme hakkına
sahiptir.
(4) Görevlerini yürütmeleri nedeniyle, çalışan temsilcileri ve
destek elemanlarının hakları kısıtlanamaz ve görevlerini yerine
getirebilmeleri için işveren tarafından gerekli imkânlar sağlanır.
(5) İşyerinde yetkili sendika bulunması hâlinde, işyeri sendika
temsilcileri çalışan temsilcisi olarak da görev yapar.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Konsey, Kurul ve Koordinasyon
Ulusal İş Sağlığı ve Güvenliği Konseyi
MADDE 21- (1) Ülke genelinde iş sağlığı ve güvenliği ile ilgili
politika ve stratejilerin belirlenmesi için tavsiyelerde bulunmak
üzere Konsey kurulmuştur.
(2) Konsey, Bakanlık Müsteşarının başkanlığında aşağıda belirtilen
üyelerden oluşur:
a) Bakanlık İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürü, Çalışma Genel
Müdürü, İş Teftiş Kurulu Başkanı ve Sosyal Güvenlik Kurumu
Başkanlığından bir genel müdür.
b) Bilim, Sanayi ve Teknoloji, Çevre ve Şehircilik, Enerji ve Tabii
Kaynaklar, Gıda, Tarım ve Hayvancılık, Kalkınma, Millî Eğitim ile
Sağlık bakanlıklarından ilgili birer genel müdür.
c) Yükseköğretim Kurulu Başkanlığından bir yürütme kurulu üyesi,
Devlet Personel Başkanlığından bir başkan yardımcısı.
ç) İşveren, işçi ve kamu görevlileri sendikaları üst kuruluşlarının
en fazla üyeye sahip ilk üçünden, Türkiye Odalar ve Borsalar
Birliğinden, Türkiye Esnaf ve Sanatkârları Konfederasyonundan, Türk
Tabipleri Birliğinden, Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliğinden ve
Türkiye Ziraat Odaları Birliğinden konuyla ilgili veya görevli birer
yönetim kurulu üyesi.
d) İhtiyaç duyulması hâlinde İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürünün
teklifi ve Konseyin kararı ile belirlenen, iş sağlığı ve güvenliği
konusunda faaliyet gösteren kurum veya kuruluşlardan en fazla iki
temsilci.
(3) İkinci fıkranın (d) bendi kapsamında belirlenen Konsey üyeleri,
iki yıl için seçilir ve üst üste iki olağan toplantıya katılmaz ise
ilgili kurum veya kuruluşun üyeliği sona erer.
(4) Konseyin sekretaryası, İş Sağlığı ve Güvenliği Genel
Müdürlüğünce yürütülür.
(5) Konsey, toplantıya katılanların salt çoğunluğu ile karar verir.
Oyların eşitliği hâlinde başkanın oyu kararı belirler. Çekimser oy
kullanılamaz.
(6) Konsey yılda iki defa olağan toplanır. Başkanın veya üyelerin
üçte birinin teklifi ile olağanüstü olarak da toplanabilir.
(7) Konseyin çalışma usul ve esasları Bakanlık tarafından
belirlenir.
İş sağlığı ve güvenliği kurulu
MADDE 22- (1) Elli ve daha fazla çalışanın bulunduğu ve altı aydan
fazla süren sürekli işlerin yapıldığı işyerlerinde işveren, iş
sağlığı ve güvenliği ile ilgili çalışmalarda bulunmak üzere kurul
oluşturur. İşveren, iş sağlığı ve güvenliği mevzuatına uygun kurul
kararlarını uygular.
(2) Altı aydan fazla süren asıl işveren-alt işveren ilişkisinin
bulunduğu hallerde;
a) Asıl işveren ve alt işveren tarafından ayrı ayrı kurul
oluşturulmuş ise, faaliyetlerin yürütülmesi ve kararların
uygulanması konusunda iş birliği ve koordinasyon asıl işverence
sağlanır.
b) Asıl işveren tarafından kurul oluşturulmuş ise, kurul oluşturması
gerekmeyen alt işveren, koordinasyonu sağlamak üzere vekâleten
yetkili bir temsilci atar.
c) İşyerinde kurul oluşturması gerekmeyen asıl işveren, alt
işverenin oluşturduğu kurula iş birliği ve koordinasyonu sağlamak
üzere vekâleten yetkili bir temsilci atar.
ç) Kurul oluşturması gerekmeyen asıl işveren ve alt işverenin toplam
çalışan sayısı elliden fazla ise, koordinasyonu asıl işverence
yapılmak kaydıyla, asıl işveren ve alt işveren tarafından birlikte
bir kurul oluşturulur.
(3) Aynı çalışma alanında birden fazla işverenin bulunması ve bu
işverenlerce birden fazla kurulun oluşturulması hâlinde işverenler,
birbirlerinin çalışmalarını etkileyebilecek kurul kararları hakkında
diğer işverenleri bilgilendirir.
İş sağlığı ve güvenliğinin koordinasyonu
MADDE 23- (1) Aynı çalışma alanını birden fazla işverenin paylaşması
durumunda işverenler; iş hijyeni ile iş sağlığı ve güvenliği
önlemlerinin uygulanmasında iş birliği yapar, yapılan işin yapısı
göz önüne alınarak mesleki risklerin önlenmesi ve bu risklerden
korunulması çalışmalarını koordinasyon içinde yapar, birbirlerini ve
çalışan temsilcilerini bu riskler konusunda bilgilendirir.
(2) Birden fazla işyerinin bulunduğu iş merkezleri, iş hanları,
sanayi bölgeleri veya siteleri gibi yerlerde, iş sağlığı ve
güvenliği konusundaki koordinasyon yönetim tarafından sağlanır.
Yönetim, işyerlerinde iş sağlığı ve güvenliği yönünden diğer
işyerlerini etkileyecek tehlikeler hususunda gerekli tedbirleri
almaları için işverenleri uyarır. Bu uyarılara uymayan işverenleri
Bakanlığa bildirir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Teftiş ve İdari Yaptırımlar
Teftiş, inceleme, araştırma, müfettişin yetki, yükümlülük ve
sorumluluğu
MADDE 24- (1) Bu Kanun hükümlerinin uygulanmasının izlenmesi ve
teftişi, iş sağlığı ve güvenliği yönünden teftiş yapmaya yetkili
Bakanlık iş müfettişlerince yapılır. Bu Kanun kapsamında yapılacak
teftiş ve incelemelerde, 4857 sayılı Kanunun 92, 93, 96, 97 ve 107
nci maddeleri uygulanır.
(2) Bakanlık, işyerlerinde iş sağlığı ve güvenliği konularında
ölçüm, inceleme ve araştırma yapmaya, bu amaçla numune almaya ve
eğitim kurumları ile ortak sağlık ve güvenlik birimlerinde kontrol
ve denetim yapmaya yetkilidir. Bu konularda yetkilendirilenler
mümkün olduğu kadar işi aksatmamak, işverenin ve işyerinin meslek
sırları ile gördükleri ve öğrendikleri hususları tamamen gizli
tutmakla yükümlüdür. Kontrol ve denetimin usul ve esasları
Bakanlıkça düzenlenir.
(3) Askeri işyerleriyle yurt güvenliği için gerekli maddeler
üretilen işyerlerinin denetim ve teftişi konusu ve sonuçlarına ait
işlemler, Millî Savunma Bakanlığı ve Bakanlıkça birlikte
hazırlanacak yönetmeliğe göre yürütülür.
İşin durdurulması
MADDE 25- (1) İşyerindeki bina ve eklentilerde, çalışma yöntem ve
şekillerinde veya iş ekipmanlarında çalışanlar (ş.abacı) için hayati
tehlike oluşturan bir husus tespit edildiğinde; bu tehlike
giderilinceye kadar, hayati tehlikenin niteliği ve bu tehlikeden
doğabilecek riskin etkileyebileceği alan ile çalışanlar dikkate
alınarak, işyerinin bir bölümünde veya tamamında iş durdurulur.
Ayrıca çok tehlikeli sınıfta yer alan maden, metal ve yapı işleri
ile tehlikeli kimyasallarla çalışılan işlerin yapıldığı veya büyük
endüstriyel kazaların olabileceği i yerlerinde, risk değerlendirmesi
yapılmamış olması durumunda iş durdurulur.
(2) İş sağlığı ve güvenliği bakımından teftişe yetkili üç iş
müfettişinden oluşan heyet, iş sağlığı ve güvenliği bakımından
teftişe yetkili iş müfettişinin tespiti üzerine gerekli incelemeleri
yaparak, tespit tarihinden itibaren iki gün içerisinde işin
durdurulmasına karar verebilir. Ancak tespit edilen hususun acil
müdahaleyi gerektirmesi hâlinde; tespiti yapan iş müfettişi, heyet
tarafından karar alınıncaya kadar geçerli olmak kaydıyla işi
durdurur.
(3) İşin durdurulması kararı, ilgili mülki idare amirine ve işyeri
dosyasının bulunduğu Çalışma ve İş Kurumu il müdürlüğüne bir gün
içinde gönderilir. İşin durdurulması kararı, mülki idare amiri
tarafından yirmidört saat içinde yerine getirilir. Ancak, tespit
edilen hususun acil müdahaleyi gerektirmesi nedeniyle verilen işin
durdurulması kararı, mülki idare amiri tarafından aynı gün yerine
getirilir.
(4) İşveren, yerine getirildiği tarihten itibaren altı iş günü
içinde, yetkili iş mahkemesinde işin durdurulması kararına itiraz
edebilir. İtiraz, işin durdurulması kararının uygulanmasını
etkilemez. Mahkeme itirazı öncelikle görüşür ve altı iş günü içinde
karara bağlar. Mahkeme kararı kesindir.
(5) İşverenin işin durdurulmasını gerektiren hususların
giderildiğini Bakanlığa yazılı olarak bildirmesi hâlinde, en geç
yedi gün içinde işyerinde inceleme yapılarak işverenin talebi
sonuçlandırılır.
(6) İşveren, işin durdurulması sebebiyle işsiz kalan çalışanlara
ücretlerini ödemekle veya ücretlerinde bir düşüklük olmamak üzere
meslek veya durumlarına göre başka bir iş vermekle yükümlüdür.
İdari para cezaları ve uygulanması
MADDE 26- (1) Bu Kanunun;
a) 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) ve (b) bentlerinde
belirtilen yükümlülükleri yerine getirmeyen işverene her bir
yükümlülük için ayrı ayrı ikibin Türk Lirası,
b) 6 ncı maddesinin birinci fıkrası gereğince belirlenen nitelikte
iş güvenliği uzmanı veya işyeri hekimi görevlendirmeyen işverene
görevlendirmediği her bir kişi için beşbin Türk Lirası, aykırılığın
devam ettiği her ay için aynı miktar, diğer sağlık personeli
görevlendirmeyen işverene ikibinbeşyüz Türk Lirası, aykırılığın
devam ettiği her ay için aynı miktar, aynı fıkranın (b), (c) ve (d)
bentlerinde belirtilen yükümlülükleri yerine getirmeyen işverene her
bir ihlal için ayrı ayrı binbeşyüz Türk Lirası, (ç) bendine aykırı
hareket eden işverene yerine getirilmeyen her bir tedbir için ayrı
ayrı bin Türk Lirası,
c) 8 inci maddesinin birinci ve altıncı fıkralarına aykırı hareket
eden işverene her bir ihlal için ayrı ayrı binbeşyüz Türk Lirası,
ç) 10 uncu maddesinin birinci fıkrasına göre risk değerlendirmesi
yapmayan veya yaptırmayan işverene üçbin Türk Lirası, aykırılığın
devam ettiği her ay için dörtbinbeşyüz Türk Lirası, dördüncü
fıkrasında belirtilen yükümlülükleri yerine getirmeyen işverene
binbeşyüz Türk Lirası,
d) 11 ve 12 nci maddeleri hükümlerine aykırı hareket eden işverene,
uyulmayan her bir yükümlülük için bin Türk Lirası, aykırılığın devam
ettiği her ay için aynı miktar,
e) 14 üncü maddesinin birinci fıkrasında belirtilen yükümlülükleri
yerine getirmeyen işverene her bir yükümlülük için ayrı ayrı
binbeşyüz Türk Lirası, ikinci fıkrasında belirtilen yükümlülükleri
yerine getirmeyen işverene ikibin Türk Lirası, dördüncü fıkrasında
belirtilen yükümlülükleri yerine getirmeyen sağlık hizmeti
sunucuları veya yetkilendirilen sağlık hizmeti sunucularına ikibin
Türk Lirası,
f) 15 inci maddesinin birinci ve ikinci fıkralarında belirtilen
yükümlülükleri yerine getirmeyen işverene, sağlık gözetimine tabi
tutulmayan veya sağlık raporu alınmayan her çalışan için bin Türk
Lirası,
g) 16 ncı maddesinde belirtilen yükümlülükleri yerine getirmeyen
işverene, bilgilendirilmeyen her bir çalışan için bin Türk Lirası,
ğ) 17 nci maddesinin bir ila yedinci fıkralarında belirtilen
yükümlülükleri yerine getirmeyen işverene her bir çalışan için bin
Türk Lirası,
h) 18 inci maddesinde belirtilen yükümlülükleri yerine getirmeyen
işverene, her bir aykırılık için ayrı ayrı bin Türk Lirası,
ı) 20 nci maddesinin birinci ve dördüncü fıkralarında belirtilen
yükümlülükleri yerine getirmeyen işverene bin Türk Lirası, üçüncü
fıkrasında belirtilen yükümlülükleri yerine getirmeyen işverene
binbeşyüz Türk Lirası,
i) 22 nci maddesinde belirtilen yükümlülükleri yerine getirmeyen
işverene her bir aykırılık için ayrı ayrı ikibin Türk Lirası,
j) 23 üncü maddesinin ikinci fıkrasında belirtilen bildirim
yükümlülüklerini yerine getirmeyen yönetimlere beşbin Türk Lirası,
k) 24 üncü maddesinin ikinci fıkrasında belirtilen iş sağlığı ve
güvenliği ile ilgili konularda ölçüm, inceleme ve araştırma
yapılmasına, numune alınmasına veya eğitim kurumları ile ortak
sağlık ve güvenlik birimlerinin kontrol ve denetiminin yapılmasına
engel olan işverene beşbin Türk Lirası,
1) 25 inci maddesinde belirtilen yükümlülüklere göre işyerinin bir
bölümünde veya tamamında verilen durdurma kararına uymayarak
durdurulan işi yönetmelikte belirtilen şartları yerine getirmeden
devam ettiren işverene fiil başka bir suç oluştursa dahi onbin Türk
Lirası, altıncı fıkrasında belirtilen yükümlülükleri yerine
getirmeyen işverene ihlale uğrayan her bir çalışan için bin Türk
Lirası, aykırılığın devam ettiği her ay için aynı miktar,
m) 29 uncu maddesinde belirtilen; büyük kaza önleme politika belgesi
hazırlamayan işverene ellibin Türk Lirası, güvenlik raporunu
hazırlayıp Bakanlığın değerlendirmesine sunmadan işyerini faaliyete
geçiren, işletilmesine Bakanlıkça izin verilmeyen işyerini açan veya
durdurulan işyerinde faaliyete devam eden işverene seksenbin Türk
Lirası,
n) 30 uncu maddesinde öngörülen yönetmeliklerde belirtilen
yükümlülükleri yerine getirmeyen işverene, uyulmayan her hüküm için
tespit edildiği tarihten itibaren aylık olarak bin Türk Lirası,
idari para cezası verilir.
(2) Bu Kanunda belirtilen idari para cezaları gerekçesi belirtilmek
suretiyle Çalışma ve İş Kurumu il müdürünce verilir. Verilen idari
para cezaları tebliğinden itibaren otuz gün içinde ödenir. İdari
para cezaları tüzel kişiliği bulunmayan kamu kurum ve kuruluşları
adına da düzenlenebilir.
Hüküm bulunmayan haller ve muafiyet
MADDE 27- (1) Çalışanların tabi oldukları kanun hükümleri saklı
kalmak kaydıyla, bu Kanunda hüküm bulunmayan hallerde 4857 sayılı
Kanunun bu Kanuna aykırı olmayan hükümleri uygulanır.
(2) Bu Kanuna göre düzenlenen kağıtlar damga vergisinden, işlemler
harçtan müstesnadır.
(3) Bakanlık, bu Kanuna göre yapılacak iş ve işlemlere ait her türlü
belge veya bilgiyi, elektronik ve benzeri ortamlar üzerinden
isteyebilir, arşivleyebilir, bu ortamlar üzerinden onay, yetki,
bilgi ve belge verebilir.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Çeşitli ve Geçici Hükümler
Bağımlılık yapan maddeleri kullanma yasağı
MADDE 28- (1) İşyerine, sarhoş veya uyuşturucu madde almış olarak
gelmek ve işyerinde alkollü içki veya uyuşturucu madde kullanmak
yasaktır.
(2) İşveren; işyeri eklentilerinden sayılan kısımlarda, ne gibi
hallerde, hangi zamanda ve hangi şartlarla alkollü içki
içilebileceğini belirleme yetkisine sahiptir.
(3) Aşağıdaki çalışanlar için alkollü içki kullanma yasağı
uygulanmaz:
a) Alkollü içki yapılan işyerlerinde çalışan ve işin gereği olarak
üretileni denetlemekle görevlendirilenler.
b) Kapalı kaplarda veya açık olarak alkollü içki satılan veya içilen
işyerlerinde işin gereği alkollü içki içmek zorunda olanlar.
c) İşinin niteliği gereği müşterilerle birlikte alkollü içki içmek
zorunda olanlar.
Güvenlik raporu veya büyük kaza önleme politika belgesi
MADDE 29- (1) İşletmeye başlanmadan önce, büyük endüstriyel kaza
oluşabilecek işyerleri için, işyerlerinin büyüklüğüne göre büyük
kaza önleme politika belgesi veya güvenlik raporu işveren tarafından
hazırlanır.
(2) Güvenlik raporu hazırlama yükümlülüğü bulunan işveren,
hazırladıkları güvenlik raporlarının içerik ve yeterlilikleri
Bakanlıkça incelenmesini müteakip işyerlerini işletmeye açabilir.
İş sağlığı ve güvenliği ile ilgili çeşitli yönetmelikler
MADDE 30- (1) Aşağıdaki konular ile bunlara ilişkin usul ve esaslar
Bakanlıkça çıkarılacak yönetmeliklerle düzenlenir:
a) İlgili bakanlıkların görüşü alınarak, iş sağlığı ve güvenliğinin
sağlanması, sürdürülmesi ve mevcut durumun iyileştirilmesi amacıyla;
işyeri bina ve eklentileri, iş ekipmanı, işin her safhasında
kullanılan ve ortaya çıkan maddeler, çalışma ortam ve şartları, özel
risk taşıyan iş ekipmanı ve işler ile işyerleri, özel politika
gerektiren grupların çalıştırılması, işin özelliğine göre gece
çalışmaları ve postalar hâlinde çalışmalar, sağlık kuralları
bakımından daha az çalışılması gereken işler, gebe ve emziren
kadınların çalışma şartları, emzirme odaları ve çocuk bakım
yurtlarının kurulması veya dışarıdan hizmet alınması ve benzeri özel
düzenleme gerektirebilecek konular ve bunlara bağlı bildirim ve
izinler ile bu Kanunun uygulanmasına yönelik diğer hususlar.
b) İş sağlığı ve güvenliği hizmetleri ile ilgili olarak;
1) Çalışan sayısı ve tehlike sınıfı göz önünde bulundurularak hangi
işyerlerinde işyeri sağlık ve güvenlik biriminin kurulacağı, bu
birimlerin fiziki şartları ile birimlerde bulundurulacak donanım.
2) İşyeri sağlık ve güvenlik birimi ile ortak sağlık ve güvenlik
biriminde görev alacak işyeri hekimi, iş güvenliği uzmanı ve diğer
sağlık personelinin nitelikleri, işe alınmaları,
görevlendirilmeleri, görev, yetki ve sorumlulukları, görevlerini
nasıl yürütecekleri, işyerinde çalışan sayısı ve işyerinin yer
aldığı tehlike sınıfı göz önünde bulundurularak asgari çalışma
süreleri, işyerlerindeki tehlikeli hususları nasıl bildirecekleri,
sahip oldukları belgelere göre hangi işyerlerinde görev
alabilecekleri.
3) İş sağlığı ve güvenliği hizmeti sunacak kişi, kurum ve
kuruluşların; görev, yetki ve yükümlülükleri, belgelendirilmeleri ve
yetkilendirilmeleri ile sunulacak hizmetler kapsamında yer alan
sağlık gözetimi ve sağlık raporları, kuruluşların fiziki şartları
ile kuruluşlarda bulundurulacak personel ve donanım.
4) İş sağlığı ve güvenliği hizmeti sunan kişi, kurum ve
kuruluşlardan işyeri tehlike sınıfı ve çalışan sayısına göre; hangi
şartlarda hizmet alınacağı, görevlendirilecek veya istihdam edilecek
kişilerin sayısı, işyerinde verilecek hizmet süresi ve belirlenen
görevleri hangi hallerde işverenin kendisinin üstlenebileceği.
5) İşyeri hekimi, iş güvenliği uzmanı ve diğer sağlık personelinin
eğitimleri ve belgelendirilmeleri, unvanlarına göre kimlerin hangi
sınıf belge alabilecekleri, işyeri hekimi, iş güvenliği uzmanı ve
diğer sağlık personeli eğitimi verecek kurumların
belgelendirilmeleri, yetkilendirilmeleri ile eğitim programlarının
ve bu programlarda görev alacak eğiticilerin niteliklerinin
belirlenmesi ve belgelendirilmeleri, eğitimlerin sonunda yapılacak
sınavlar ve düzenlenecek belgeler.
c) Risk değerlendirmesi ile ilgili olarak; risk değerlendirmesinin
hangi işyerlerinde ne şekilde yapılacağı, değerlendirme yapacak kişi
ve kuruluşların niteliklerinin belirlenmesi, gerekli izinlerin
verilmesi ve izinlerin iptal edilmesi.
ç) Sağlık Bakanlığının görüşü alınarak, işverenlerin işyerlerinde bu
Kanun kapsamında yapmakla yükümlü oldukları kişisel maruziyete ve
çalışma ortamına yönelik gerekli kontrol, inceleme ve araştırmalar
ile fiziksel, kimyasal ve biyolojik etmenlerle ilgili ölçüm ve
laboratuvar analizlerinin usul ve esasları ile bu ölçüm ve
analizleri yapacak kişi ve kuruluşların niteliklerinin belirlenmesi,
gerekli yetkilerin verilmesi ve verilen yetkilerin iptali ile
yetkilendirme ve belgelendirme bedelleri.
d) Yapılan işin niteliği, çalışan sayısı, işyerinin büyüklüğü,
kullanılan, depolanan ve üretilen maddeler, iş ekipmanı ve işyerinin
konumu gibi hususlar dikkate alınarak acil durum planlarının
hazırlanması, önleme, koruma, tahliye, ilk yardım ve benzeri konular
ile bu konularda görevlendirilecek kişiler.
e) Çalışanlara ve temsilcilerine verilecek eğitimler, bu eğitimlerin
belgelendirilmesi, iş sağlığı ve güvenliği eğitimi verecek kişi ve
kuruluşlarda aranacak nitelikler ile mesleki eğitim alma zorunluluğu
bulunan işler.
f) Kurulun oluşumu, görev ve yetkileri, çalışma usul ve esasları,
birden çok kurul bulunması hâlinde bu kurullar arasındaki
koordinasyon ve iş birliği.
g) İçişleri Bakanlığı ile müştereken, işyerlerinde işin
durdurulması, hangi işlerde risk değerlendirmesi yapılmamış olması
durumunda işin durdurulacağı, durdurma sebeplerini gidermek için
mühürlerin geçici olarak kaldırılması, yeniden çalışmaya izin
verilme şartları, acil hallerde işin durdurulmasına karar
verilinceye kadar geçecek sürede alınacak tedbirlerin uygulanması.
ğ) Çevre ve Şehircilik Bakanlığı ile müştereken, büyük endüstriyel
kazaların önlenmesi ve etkilerinin azaltılması için alınacak
tedbirler, büyük endüstriyel kaza oluşabilecek işyerlerinin
belirlenmesi ve sınıflandırılması, büyük kaza önleme politika
belgesi veya güvenlik raporunun hazırlanması ve uygulanması,
güvenlik raporunun olmaması, incelenmek üzere Bakanlığa
gönderilmemesi veya Bakanlıkça yetersiz bulunması durumunda işin
durdurulması ve işin devamına izin verilmesi.
(2) Birinci fıkranın (b) bendine göre işyeri hekimi ve diğer sağlık
personeline dair çıkarılan yönetmelikte yer alan işyeri hekimi ve
diğer sağlık personelinin eğitim programları, çalışma süreleri,
görev ve yetkilerine ilişkin hususlarda Sağlık Bakanlığının uygun
görüşü alınır.
Belgelendirme, ihtar ve iptaller
MADDE 31- (1) İş sağlığı ve güvenliği hizmeti sunan, ölçüm ve
analizleri yapan kişi, kurum, kuruluşlar ve eğitim kurumları ile
ilgili olarak yetkilendirme ve belgelendirme bedelleri, bu kişi ve
kurumlara getirilen kuralların ihlali hâlinde hafif, orta ve ağır
ihtar olarak kayda alınması ile yetki belgelerinin geçerliliğinin
doğrudan veya ihtar puanları esas alınarak askıya alınması ve
iptaline dair usul ve esaslar Bakanlıkça belirlenir.
Değiştirilen hükümler
MADDE 32- 22/5/2003 tarihli ve 4857 sayılı İş Kanununun;
a) 7 nci maddesinin birinci fıkrasının son cümlesi aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir. “Geçici iş ilişkisi kurulan işveren işçiye talimat
verme hakkına sahiptir.”
b) 25 inci maddesinin birinci fıkrasının (II) numaralı bendinin (d)
alt bendinde yer alan “veya 84 üncü maddeye aykırı hareket etmesi”
ibaresi “, işyerine sarhoş yahut uyuşturucu madde almış olarak
gelmesi ya da işyerinde bu maddeleri kullanması” şeklinde
değiştirilmiştir.
c) 71 inci maddesinin üçüncü fıkrasında geçen “hafif işler”
ibaresinden sonra gelmek üzere “, onaltı yaşını doldurmuş fakat
onsekiz yaşını bitirmemiş genç işçilerin hangi çeşit işlerde
çalıştırılabilecekleri” ibaresi eklenmiştir.
MADDE 33- 13/12/1983 tarihli ve 190 sayılı Genel Kadro ve Usulü
Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenineki (I) sayılı cetvelin Çalışma
ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına ait bölümünde yer alan “Baş İş
Müfettişi” unvanlı kadrolar “İş Başmüfettişi” olarak
değiştirilmiştir.
MADDE 34- Ekli (I), (II) ve (III) sayılı listelerde yer alan
kadrolar ihdas edilerek 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki
(I) sayılı cetvelin Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına ait
bölümüne eklenmiş, ekli (IV) sayılı listede yer alan kadrolar iptal
edilerek 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) sayılı
cetvelin Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına ait bölümünden
çıkarılmıştır.
MADDE 35- 14/7/1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanununa
ekli (II) sayılı cetvelin “4. Başbakanlık ve Bakanlıklarda”
bölümünde yer alan “İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Ens. Müd.” ibaresi
“İş Sağlığı ve Güvenliği Enstitü Müdürü” olarak değiştirilmiştir.
MADDE 36- 9/1/1985 tarihli ve 3146 sayılı Çalışma ve Sosyal Güvenlik
Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanuna aşağıdaki ek
madde eklenmiştir.
“Yayın zorunluluğu
EK MADDE 2- Türkiye Radyo-Televizyon Kurumu ile ulusal, bölgesel ve
yerel yayın yapan özel televizyon kuruluşları ve radyolar; ayda en
az altmış dakika iş sağlığı ve güvenliği, çalışma hayatında kayıt
dışılığın önlenmesi, sosyal güvenlik, işçi ve işveren ilişkileri
konularında uyarıcı ve eğitici mahiyette yayınlar yapmak zorundadır.
Bu yayınlar, asgari otuz dakikası 17:00-22:00 saatleri arasında
olmak üzere, 08:00-22:00 saatleri arasında yapılır ve yayınların
kopyaları her ay düzenli olarak Radyo ve Televizyon Üst Kuruluna
teslim edilir. Bu saatler dışında yapılan yayınlar, aylık altmış
dakikalık süreye dahil edilmez. Bu programlar, Bakanlık ve bağlı ve
ilgili kuruluşları, Radyo ve Televizyon Üst Kurulu ile ilgili diğer
kamu kurum ve kuruluşları ile bilimsel kuruluşlar, kamu kurumu
niteliğinde meslek kuruluşları veya sivil toplum kuruluşları
tarafından hazırlanır veya hazırlatılır. Hazırlanan programların,
Bakanlığın olumlu görüşü alındıktan sonra Radyo ve Televizyon Üst
Kurulu tarafından radyo ve televizyonlarda yayınlanması sağlanır.
Bu madde kapsamında yapılan yayınlar için herhangi bir bedel
ödenmez. Bu yayınların ve sürelerinin denetimi Radyo ve Televizyon
Üst Kurulunca yapılır.”
Yürürlükten kaldırılan hükümler
MADDE 37- 4857 sayılı Kanunun aşağıdaki hükümleri yürürlükten
kaldırılmıştır:
a) 2 nci maddesinin dördüncü fıkrası.
b) 63 üncü maddesinin dördüncü fıkrası.
c) 69 uncu maddesinin dördüncü, beşinci ve altıncı fıkraları.
ç) 77, 78, 79, 80, 81, 83, 84, 85, 86, 87, 88, 89, 95, 105 ve geçici
2 nci maddeler.
(2) 4857 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (f)
bendinde yer alan “İş sağlığı ve güvenliği hükümleri saklı kalmak
üzere” ifadesi ile 98 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan
“85 inci madde kapsamındaki işyerlerinde ise çalıştırılan her işçi
için bin Yeni Türk Lirası,” ifadesi metinden çıkartılmıştır.
Atıflar
GEÇİCİ MADDE 1- (1) Diğer mevzuatta iş sağlığı ve güvenliği ile
ilgili olarak 4857 sayılı Kanuna yapılan atıflar bu Kanuna yapılmış
sayılır.
Mevcut yönetmelikler
GEÇİCİ MADDE 2- (l) 4857 sayılı Kanunun 77 nci, 78 inci, 79 uncu, 80
inci, 81 inci ve 88 inci maddelerine göre yürürlüğe konulan
yönetmeliklerin bu Kanuna aykırı olmayan hükümleri, bu Kanunda
öngörülen yönetmelikler yürürlüğe girinceye kadar uygulanmaya devam
olunur.
Sağlık raporları
GEÇİCİ MADDE 3- (l) Çalışanlar için, 4857 sayılı Kanun ve diğer
mevzuat gereği daha önce alınmış bulunan periyodik sağlık raporları
süresi bitinceye kadar geçerlidir.
İş güvenliği uzmanı görevlendirme yükümlülüğü
GEÇİCİ MADDE 4- (1) Bu Kanunun 8 inci maddesinde belirtilen çok
tehlikeli sınıfta yer alan işyerlerinde (A) sınıfı belgeye sahip iş
güvenliği uzmanı görevlendirme yükümlülüğü, bu işyerlerinde Kanunun
yürürlüğe girdiği tarihten itibaren dört yıl süreyle (B) sınıfı
belgeye sahip iş güvenliği uzmanı görevlendirilmesi; tehlikeli
sınıfta yer alan işyerlerinde ise (B) sınıfı belgeye sahip iş
güvenliği uzmanı görevlendirme yükümlülüğü, bu işyerlerinde Kanunun
yürürlüğe girdiği tarihten itibaren üç yıl süreyle (C) sınıfı
belgeye sahip iş güvenliği uzmanı görevlendirilmesi kaydıyla yerine
getirilmiş sayılır.
Mevcut sertifika ve belgeler ile ihtar puanları
GEÇİCİ MADDE 5- (1) Bu Kanunun yayımı tarihinden önce Bakanlıkça
verilen işyeri hekimliği, iş güvenliği uzmanlığı ve işyeri hemşiresi
sertifikası veya belgesi ile Türk Tabipleri Birliği tarafından
verilen işyeri hekimliği sertifikası sahiplerinden belgeleri
geçersiz sayılanlar, mevcut belge veya sertifikalarını bu Kanunun
yayımından itibaren bir yıl içinde Bakanlıkça düzenlenecek belge ile
değiştirmeleri şartıyla bu Kanunla verilen bütün hak ve yetkileri
kullanabilirler. Aynı tarihten önce eğitim kurumlarınca verilen
işyeri hekimliği ve iş güvenliği uzmanlığı eğitimlerini
tamamlayanlardan eğitimleri geçersiz sayılanlar ilgili mevzuata göre
sınava girmeye hak kazanırlar. Hak sahipliğinin tespitinde Bakanlık
kayıtları esas alınır.
(2) Bu Kanunun yayımı tarihinden önce haklarında kesinleşmiş yargı
kararı bulunmayan eğitim kurumu ve ortak sağlık ve güvenlik
birimlerine uygulanan ihtar puanları, kayıtlarda yer alan haliyle
yeni yapılacak düzenlemeye aktarılır.
İşyeri hekimliği yapan kurum tabiplerine yapılan ücret ödemeleri
GEÇİCİ MADDE 6- (1) Kamu kurum ve kuruluşları ile mahalli idarelerde
gerçekleştirilmiş olan işyeri hekimliği ücreti ödemeleri nedeniyle
kamu görevlileri hakkında idari veya mali yargılama ve takibat
yapılamaz, başlatılanlar işlemden kaldırılır, bu ödemeler geriye
tahsil ve tazmin konusu edilemez.
GEÇİCİ MADDE 7- (1) Bu Kanunun yayımı tarihinde Baş İş Müfettişi
kadrolarında bulunanlar, hiçbir işleme gerek kalmaksızın İş
Başmüfettişi kadrolarına atanmış sayılır.
GEÇİCİ MADDE 8- (1) Bu Kanunun yayımlandığı tarihte İş Sağlığı ve
Güvenliği Merkez Müdürlüğünde İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Enstitü
Müdürü ile İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Enstitü Müdür Yardımcısı
unvanlı kadrolarda bulunanların görevleri, bu Kanunun yayımlandığı
tarihte sona erer ve bunlar en geç bir ay içinde derece ve
kademelerine uygun diğer kadrolara atanır. Bunlar, yeni bir kadroya
atanıncaya kadar, eski kadrolarına ait aylık, ek gösterge ve her
türlü zam ve tazminatlar ile diğer mali haklarını almaya devam eder.
Söz konusu personelin atandıkları tarih itibarıyla eski kadrolarına
ilişkin olarak en son ayda aldıkları aylık, ek gösterge, her türlü
zam ve tazminatları, ek ödeme ve benzeri adlarla yapılan her türlü
ödemelerin (ilgili mevzuatı uyarınca fiili çalışmaya bağlı fazla
mesai ücreti ve ek ders ücreti hariç) toplam net tutarının (bu tutar
sabit bir değer olarak esas alınır); yeni atandıkları kadrolara
ilişkin olarak yapılan aylık, ek gösterge, her türlü zam ve
tazminatları, ek ödeme ve benzeri adlarla yapılan her türlü
ödemelerin (ilgili mevzuatı uyarınca fiili çalışmaya bağlı fazla
mesai ücreti ve ek ders ücreti hariç) toplam net tutarından fazla
olması hâlinde aradaki fark tutarı, herhangi bir vergi ve kesintiye
tabi tutulmaksızın fark kapanıncaya kadar ayrıca tazminat olarak
ödenir. Atandıkları kadro unvanlarında isteğe bağlı olarak herhangi
bir değişiklik olanlarla kendi istekleriyle başka kurumlara
atananlara fark tazminatı ödenmesine son verilir.
(2) Bu Kanuna ekli listelerde ihdas edilen kadrolardan boş bulunan
20 İş Sağlığı ve Güvenliği Uzmanı, 100 İş Sağlığı ve Güvenliği Uzman
Yardımcısı, 40 Memur, 40 Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni ve 10
Mühendis kadrosuna, 21/12/2011 tarihli ve 6260 sayılı 2012 yılı
Merkezi Yönetim Bütçe Kanundaki sınırlamalara tabi olmadan 2012 yılı
içinde atama yapılabilir.
Yürürlük
MADDE 38- (1) Bu Kanunun;
a) 6, 7 ve 8 inci maddeler;
1) Kamu kurumları ile 50’den az çalışanı olan ve az tehlikeli
sınıfta yer alan işyerleri için yayımı tarihinden itibaren iki yıl
sonra,
2) 50’den az çalışanı olan tehlikeli ve çok tehlikeli sınıfta yer
alan işyerleri için yayımı tarihinden itibaren bir yıl sonra,
3) Diğer işyerleri için yayımı tarihinden itibaren altı ay sonra,
b) 9, 31, 33, 34, 35, 36 ve 38 inci maddeleri ile geçici 4, geçici
5, geçici 6, geçici 7 ve geçici 8 inci maddeleri yayımı tarihinde,
c) Diğer maddeleri yayımı tarihinden itibaren altı ay sonra,
yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 39- (1) Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
29/06/2012
Telefon & Faks 0312 390 00 22 / bilgi@asyabirlik.com
Tüm hakları Asya Birlik’e aittir, izinsiz kullanılamaz © 2014 / Tasarım Altan Sarı Web Design